Onderwerp: Koning winter kondigt zich aan/ rond Poezenvrouwtjes huis

Marleen schreef : Ik vind spinnen ook maar griezelig, zeker als er veel poot en veel lijf aan te zien is.

Brrr...als ik het al lees Marleen, dan lopen de rillingen me al over de rug.
Komt ook omdat die zo hard kunnen rennen en uit het niets ineens ergens heen kunnen schieten, nee en dan het feit dat als je één zo'n zwarte in huis hebt dat je weet dat die ALTIJD met z'n tweetjes zijn en dus de andere nog ergens tevoorschijn zal gaan komen.
Ze zijn hier voor de glasvezelaansluiting van de kabel onder de woning geweest en daar zitten er zoveel. :(
Zo lang ze niet op de slaapkamers zitten vind ik het allemaal best en dan heb ik natuurlijk onze ster in het vangen van ongedierte nummer 1 ...jazeker, mijn slaapkameraadje die de wacht houdt..poes Spotje Dat is een hele geruststelling.

Het zal ook eens niet zo zijn, zit ik gisteravond lekker fris uit bad in mijn badjas te genieten en ja hoor...daar is Sumi.
Voorheen had ik een oude badjas maar die heeft inmiddels het veld moeten ruimen voor deze mooie. Hier kan ik mee voor de dag komen maar daar heeft kleine deugniet Sumi even verandering in gebracht.

Door tegen mij aan te springen en te spelen met de punt van de overslag zit hij nu onder de halen en lussen. Hij vond het erg leuk om vooral te blijven trekken aan die lange halen en de lussen in zijn bek te nemen om ze zo nog langer uit te rekken. Toen ik het in de gaten had was het al te laat... _Wit heet Heel onschuldig keek hij mij aan ..zo van wat is er nou...wat ben je nu aan het mopperen op mij ik ben toch lief aan het spelen, daar moet je juist blij mee zijn.

Er blijft niets anders over dan alle halen en lussen één voor één af te knippen of naar de achterkant te halen met een naald.

Wat een ondeugd

Marleen schreef : Wat een ondeugd

Ja en ik deze ochtend zoeken en mijn hoofd pijnigen waar ik het dopje van de druppels van Knoetjes oog heb gelaten. Alles afgezocht en met rot lopen zoeken naar dat kleine dopje...nergens was het te vinden tot ik Sumi spotte die zich kostelijk aan het vermaken was met iets kleins waar hij met tijd en wijle mee in zijn bek liep, het dan weer neer legde op de grond en het een mep verkocht naar de andere kant van de kamer.
Wat denk je...ja..goed geraden, mijn zoekgeraakte dopje, die kleine dreumes had het van de tafel af getikt en was ermee aan de haal gegaan. En een plezier dat hij ermee had!

Leuk moet Sumi gedacht hebben...binnen blijven doet mij aanzetten tot ondernemend zijn. Hij had zijn aandacht duidelijk gevestigd op het aanrecht in de keuken. Even heeft hij de grotere poezels gade geslagen, de kunst eraf kijken ging hem goed af want hij heeft een manier gevonden om op het aanrecht te komen. HOE PRECIES...daar ben ik (poezenvrouwtje) nog niet achter mogen komen maar vanaf nu hou ik de boel scherp in de gaten want hij moet een foefje gevonden hebben om erop te klimmen.
Hij is nog te klein om het te kunnen bespringen... want de achtertafel is ietsje lager en daar kan hij ook niet ineens op springen, daar gaat hij via een van de stoelen en dan zo stapsgewijs omhoog.

Misschien via de litter robotbol?

Zie hier na zijn daad, dat ik hem van 't aanrecht af had geplukt en op de grond gezet ligt hij hier languit op één van zijn favoriete plekjes...zie die blik op dat snoet van Sumi. Die spreekt toch boekdelen.