Onderwerp:

Wat fijn dat Sumi terug springt, als Luna (Wodan is geen schootligger) uitzonderlijk eens op de schoot komt liggen, komt ze niet terug als ze gestoord is.

Marleen schreef : Wat fijn dat Sumi terug springt, als Luna (Wodan is geen schootligger) uitzonderlijk eens op de schoot komt liggen, komt ze niet terug als ze gestoord is.

Wel nu Marleen, dat is waarschijnlijk omdat het hem wel heel comfortabel is en uitstekend bevallen want hij heeft zo zijn eigen plaatsjes en ik kan je mededelen dat dit altijd de beste in het soort zijn, hij heeft een uitstekende keuze hierin en zal met minder beslist geen genoegen nemen. Die weet echt wel wat hij wil hoor! (alla mama Shiye...weet je nog, ook zo'n eigen willetje )

Oh..jeetje, wat een ramp!
Ik loop achter met de borstelbeurten. Sommige vachten zien er niet uit van de poezels. Ik voel me best een beetje schuldig.
Gelukkig zit Sumi mooi in zijn vacht en ziet er prima uit maar de rest... wat een ramp.
Tja...even geen tijd gehad om te borstelen en nu moet ik op de "blaren zitten" dit is het gevolg.
Had ik maar..is het gezegde, nu heb ik nog meer werk! Had ik dan toch maar eventjes de tijd ervoor vrij had gemaakt tussen alle drukte door.
Dom..dom ..dom!

Het is me toch wat, zit hij heel lief naast mij op de bank en begint hij te klieren...liefdevol streel ik zijn vacht en ineens grijpt hij met 4 pootjes mijn pols..zet zijn nageltjes erin en bijt mij heel hard in mijn vingers en muis van de duim.
Dat is niet lief Sumi..dat is heel stout en nog onaardig ook.
Dan blijft hij in mijn armband hangen en trekt er heel hard aan terwijl hij van de bank af springt. Bijna was hij geknapt en hadden we kralen kunnen rapen..gelukkig greep ik op tijd in.
Hij is nu echt aan het puberen..

Heerlijke dag, deze ochtend scheen hier een heerlijk zonnetje aan een mooie blauwe lucht met wat wolkjes. De poezen lagen op de vensterbank te genieten van deze heerlijkheid die we al dagen niet meer gezien hadden. Languit gestrekt en elkaar van hun plek drukkende lag het 9-tal naar buiten te kijken. Er is natuurlijk veel te zien want de vogeltjes en de buurpoezen zijn ook actiever bij dit mooie geschenk waarmee de zon ons verraste.

Wat mij opvalt is dat je de dag meteen vrolijker begint en het invloed heeft of je stemming...niet alleen bij mij maar ook bij de poezen onderling. Zelfs het iets wegdrukken voor die betere ligplaats leid niet tot ruzie maar word enigszins geaccepteerd. Men neemt het wat makkelijker van elkaar..zal ik maar zeggen!

Nu het ook achter op het poezenterras wat aangenamer begint te worden zijn ze allemaal buiten en mocht er vandaag per uitzondering ook weer eens een keertje buiten gegeten worden. Zo staan de voederschaaltjes met de Ziwipeak erop verdeelt over het poezenterras en vormen zich groepjes rond de schaaltjes. Alleen Poes Spotje eet alleen (in de gang onderaan de trap), die vind dat prettiger..zij voegt zich straks bij de rest op het poezenterras zodat ze haar maaltijd heeft genuttigd..wat hoor ik..ja hoor terwijl ik dit schrijf laat ze met luide keel horen dat ze klaar is met eten en zoals zojuist beschreven zich bij de anderen wil voegen om van het buiten zijn te genieten.
Ze is al wat ongeduldig want ze begint lawaai te maken door van de trap op het toilettafeltje onder de spiegel in de gang te springen.
Ik ga vlug de deur voor haar openen...tot later!