Onderwerp: Koning winter kondigt zich aan/ rond Poezenvrouwtjes huis

Tjonge..dat was even een ander gezicht deze ochtend, bij het optrekken van 't rolluik bleek heel de vijver bevroren en alles wat bedekt met een witte deken van bevroren rijp.
Ik had de lade van de litter robot buiten gezet met een laag water erin om schoon te weken..nou ik kan je vertellen die zat mooi dichtgevroren. Eerst maar een tijdje in het winterzonnetje zetten om te ontdooien.

De poezels vonden het fantastisch en konden niet wachten tot ik de deur naar het poezenterras opende...in groepjes wurmden ze zich door de opening. Ik kreeg nog niet de kans om hem goed te openen of ze hadden zich zo smal mogelijk gemaakt om zich een weg naar buiten te wanen. Nu maar hopen dat mijn bloemknoppen niet bevroren zijn geweest... dat zou jammer zijn.
Maar ja de natuur regelt zichzelf zeg ik altijd maar. Alle poezels zitten nu weer binnen en ik heb de lamellen even aan de kant geschoven zodat ze met z'n allen plaats genoeg hebben op de vensterbank die inmiddels van boven wordt beschenen door het zonnetje en van onderen verwarmt is door de radiator. Is dat even boffen ..en gnieten in één.
Dan nog uitzicht op het voederhuisje aan de paal... het kan weer niet op voor vandaag!

Deze avond waren na het eten alle poezels aan de beurt om de inmiddels wat geklitte vachten te ontdoen. Het ontbrak mij de afgelopen weken gewoonweg aan de tijd om dit netjes bij te houden en dus waren ze niet blij met mijn initiatief deze avond.
Trigger had zich verstopt en dus ben ik nog op zoek naar hem...ik moet toch zien dat ik zijn verstopplaats ga vinden want het is mij nog niet gelukt om hem deze behandeling te laten ondergaan...waarschijnlijk zal hij de enige zijn die dit kan ontlopen. Het zij voor deze avond dan want aan de beurt...dat gaat hij zeker komen!
Is het niet vandaag dan is het morgen, maar ook hij moet eraan geloven. De kraag ligt al klaar want Trigger is heel lief behalve als het om borstelen en scheren gaat ( ik scheer zijn buik wel eens en zijn oksels omdat dit een hoop narigheid voorkomt, het is namelijk niet zijn favoriete bezigheid en hij krabt en bijt dan ook hevig als hij de kans krijgt.
Een kraagje is dan ook een must wil ik mezelf beschermen.

Hoe mooi, deze ochtend bezocht ons het Roodborstje met zijn prachtige oranje-rode borst vooruit zat hij heel tiomfamtelijk op het houten voerdermandje te pikken aan de dikke meelwormen die ik voor hem als maaltijd had neergelegd. De ramen met de spiedende poezen ervoor scherp in de gaten houdende deed hij zich tegoed aan het lekkers. Vrolijk fladderend verplaatste hij zich naar het hoger gelegen deel van de gesnoeide kale sering en verdween toen uit het zicht. Voor poes Pepé die geamuseerd voor het raam ligt te kijken is dit natuurlijk levende televisie, een beter tijdvermaak op een warme vensterbank kun je niet hebben.
Hoe mooi is deze balans in de natuur met al die dieren, zien wij mensen het nog wel door alle gehaastheid en stress van deze tijd heen. Ook ik betrap mezelf er nu op dat ik soms even een rustpauze moet nemen om te genieten en mijn gedachten even op te schonen en rust te geven door deze kleine cadeautjes zoals dit korte moment tussen poezen en roodborstje.

Ja hoor het is weer eens zover! Sumi heeft de dolle vijf minuten, alhoewel hij is al heel de ochtend aan het rennen door de woning. Op de grote tafen via een sprong weer op de grond of vanaf de klimpaal op de grote tafel met alle gevolgen van dien. Tijdens zijn renpartij door de kamer moeten alle poezels die op zijn pad komen het ontgelden met een uithaal of worden besprongen. Met vier poten land hij dan vanuit de lucht...pats boem...bovenop de rug van zijn betreffende doelwit en bijt deze ook nog even vlug in de nek. De doerak! Hij is heel behendig en met vrolijke sprongen gaat hij er dan onder het maken van korte miauwgeluidjes vandoor. Op naar het volgende doelwit. Niemand is veilig alles en iedereen moet het ontgelden en al uitglijdend over de glad geboende voortafel waar hij bijna al mijn kaarsen met schaal en al een flink aantal centimeters verplaatst komt hij dan tot stilstand. Hij kijkt mij dan aan met een paar grote ogen en je ziet hem denken...zo..hoe vind je deze glijpartij...mooi gedaan hé. Zie eens hoe behendig ik dat allemaal doe en niets is er nog kapot gegaan..goed hé vrouwtje, ben je nu niet blij met mij als huisgenoot en knuffelbeer?
Zullen we vanavond weer zo knuffelen als gisteravond? Wat een genot was dat en je laat dan ook weer merken dat ik toch ook heel lief kan zijn en je zo blij bent dat je mij hebt gehouden

Hij ligt dan als een RAGDOL-poes over mijn schouden in mijn nek en blijft daar heerlijk ronkend liggen. Zijn motortje is dan opgestart en hij spint van genot. En inderdaad...dan smelt ik helemaal en ben ik echt "om" !
Hij weet mij precies om zijn kleine katerpootje te winden...zeg nu eerlijk..kun je daar nu boos op worden? Nee toch!

Heerlijk om zo wakker te mogen worden met die vrolijke tjilpgeluiden van de kool- en pimpelmeesjes rond de woning. Het open raam deed deze naar binnen komen en ook de poezen Knoetje en Spotje was het niet ontgaan, beiden zaten hoog voor het raam van de dakkapel naar buiten te gluren door het op een kier staande raam. Verrast was ik wel dat de tuin bedekt was met bevroren rijp op de vlonders en tuinset. Niet gedacht dat het na zulke zachte dagen Koning Winter even van zich laat horen ...maar het mag...en het kan want het is immers pas Januari.
Van mij mag hoeft het niet echt maar het heeft ook wel weer zijn charmes zoals de vogeltjes die mij deden ontwaken met hun liefdevolle communicatie onder elkaar. Ook het Roodborstje was van de partij..hij zat al klaar met een blik van..."kom, vul mijn voederschaaltje eens, de meelwormen zijn op" ! Wat is de natuur toch mooi in evenwicht en wat ben ik blij dat ik er zo van mag genieten en al dit moois om me heen heb.
Daarom zei ik deze ochtend tegen mezelf "tel je zegeningen" in plaats van je dagelijkse beslommeringen.