Onderwerp:

Sommige mensen weten ‘t soms niet meer maar ik heb een ezelsbruggetje voor je. In het woord Voorjaar zit de letter “V”, welnu... dit komt overeen met “V”opruit zetten. Anderzijds is het niet meer zo belangrijk, waarschijnlijk hebben we nu de laatste keer dat we dit moeten doen want in 2021 is het afgeschaft..wat mij betreft GELUKKIG!
Dit is zo slecht voor de biologische klok van mens en dier.

Dus... niet vergeten vannacht 1 uurtje vooruit zetten en dus eigenlijk 1 uur korter slapen.

Zo... nu staat t tuinbankje afgedekt tegen Weersinvloeden regen, wind en zon. Blijft zo ook schoner onder de boom , daar komt altijd groene aanslag vanaf. Dit zeil is nog mooi en flexibel omdat ik het in een plastic zak had opgeborgen. Zo blij dat ik ‘t niet weggedaan heb. Nu komt ‘t zo goed van pas.

Toch vind ik ‘t moeilijk om mezelf onder mijn kont te schoppen en aan te zetten tot deze klusjes. Ook heb ik mezelf een pleziertje gedaan en alvast wat bollen in potten gezet voor de zomer, dit is geen straf voor mij...vind ik leuk en de Persjes vinden het ook geweldig als ik aan het “kneuten ben” op ‘t poezenterras. Ze zijn zo nieuwsgierig en zitten ook meteen overal in. In de bloempot waar ik alleen nog wat hydrokorrels in had zitten en Zatou zat natuurlijk in de half lege zak met potgrond...kwam er natuurlijk weer uit als zwarte-piet. Hij had beter aan Onze Lieve Heer kunnen vragen of hij zwarte vacht mocht hebben i.p.v. deze mooie sneeuwwitte vacht. Maar ik ben toch heel erg dol op hem hoor. ‘t is een ondeugd maar ook een ontzettende lieverd. En een katertje mag streken hebben ..dat is juist leuk ! Ik ben zo blij met mijn Persjes..ik praat veel tegen ze maar toch mis ik ‘t menselijke contact. De poezels zijn lief ...maar ze zeggen niets terug he! Morgen ga ik , mits ‘t goed weer is en niet te koud... door met de voet van de buitenklimpaal..want die moet ik nog afkrabben. Ik wil de voet net zo mooi zien te krijgen als de lig-plankjes nu zijn.

Maar..maar, wat een gemene gure koude windvlagen. Het snijdt door je jas en das heen. De hangstoel schommelt hard heen en weer ondanks dat het poezenterras afgezet is met glas. De wind loeit in de pijp. Mijn plan was om vandaag de voet van de buitenklimpaal af te krabben en schuren maar dat laat ik nu voor als ‘t buiten beter te vertoeven is. Ik hou ook niet van kou en sneeuw. Mij maak je niet blij met een wintersportvakantie. Geef mij maar de zomer, lekker buiten met de zon op je snoet, bezig in en rond het huis en tuin.

Even naar het kerkhof geweest want de graven moeten ook onderhouden. De wandeling ernaar toe roept altijd weer herinneringen op. Ik had moeite met lopen door de harde wind, kleding waait omhoog en alle lag ook van de graven af, vazen omgewaaid, etc.
Ben blij even gegaan te zijn omdat je ook niet weet of we de komende tijd verscherpte maatregelen krijgen.

Nu is het belangrijkste dat ik kleine Toutie weer beter krijg. Hij moet echt stoppen met overal te plassen. Eens kijken of ik er met de Chinese kruidentabletjes het een halt toe kan roepen zonder naar de DA te hoeven gaan. Hij mag vandaag dus ook niet naar boven... even beneden blijven om te zien of het begint te werken. Als het echt een blaasontsteking is dan kan dat al vlug vermindering van klachten geven. Zeker als ik het drankje erbij inzet in combi met de Struviet-brokjes. Hij moet weer gewoon de tijd hebben om naar de LR te kunnen lopen en daar zijn plas te doen.
Ik ga goed voor hem zorgen en vandaag blijven we maar weer eens binnen... het is wat ‘t is...en ‘t is niet anders!

Even was er paniek in de vijver... gelukkig gooide ik wat weg in de buiten vuilnisbak op t poezenterras. De Reiger schrok van mij en vloog op om vervolgens op t dak van een andere woning neer te strijken in een poging om de vijver opnieuw een bezoek te brengen. Alle vissen zaten op een kluitje bij elkaar en alle kikkers en padden waren veilig onder de leliebladeren gedoken.

Hij is prachtig om te zien maar ik heb hem liever niet in mijn vijver staan waar hij in een mum van tijd mijn eigen gekweekte Visjes verorberen kan. Deze keer vertrekt hij met een lege maag maar nu hij weet dat hier iets te halen is zal hij zeker terugkeren in de avond of bij t krieken van de dag!
Ik moet de metalen wokkels weer ophangen.. die draaien in t zonlicht en schrikken hem hopelijk af door de lichtweerkaatsingen die ze geven! ( had ze toen t zo stormde veilig opgeborgen)

Voor nu zijn mijn vijverbewoners veilig !

Nu hij weet dat er een vijver vol visjes is waar hij zijn honger mee kan stillen, blijft hij ‘t proberen. Vanmorgen al vroeg heeft hij al kans gezien mijn eigen gekweekte visjes te belagen, ook de kikkers en padden waren schijnbaar niet veilig voor zijn lange snavel. Ik heb hem flink de schrik op zijn verenpak gejaagd maar dat bleek geen indruk te maken. Hij vloog weg maar bleef alles in de gaten houden vanaf veilige afstand. Tja ... doe er maar eens iets aan. In ieder geval heeft hij mij wel aan het werk gezet want ik laat mijn eigen kweek niet zomaar verorberen. Er zaten vanaf de laatste geboortegolf zeker zo’n 40 goudvissen in mijn vijver en nu zie ik er geen eentje meer. Hopelijk zijn ze zo geschrokken van deze lang-potige bezoeker die waarschijnlijk voor hun ogen een of meerdere familieleden heeft opgegeten, dat ze nu diep weggedoken zitten onder ‘t bruggetje of onder de grote leliebladeren die ik er gisteren al voor hun bescherming ingelegd heb. Ik moet wat doen want ik heb hem met tussenpoze van 1 uur al 3x weg moeten jagen uit de tuin of zelfs al .. toen hij “in” de vijver stond !

Inmiddels ben ik ook de garage weer ingedoken om de grote aluminium wokkels tevoorschijn te halen. Met de storm van afgelopen najaar had ik die weggelegd omdat ik niet wilde dat deze als een speer door de lucht zouden vliegen met alle gevolgen van dien. Ik heb ze meteen een poetsbeurt gegeven zodat ze goed glimmen in ‘t daglicht en weer nieuwe vislijn eraan bevestigd zodat ze goed rond kunnen draaien in de wind waardoor ze nog meer een afschrikkend effect hebben op de Reiger. Als dan ook nog het zonnetje erop schijnt dan lijkt het door de draaibewegingen en de spiegeling van ‘t metaal alsof er een flitslicht afgaat. Nu maar hopen dat dit afdoende is en anders maar weer duimen dat ik net zoveel kraamfoto’s van mijn nieuwe kroost mag delen met jullie als vorig jaar.Toen had ik er zoveel dat ik ze aan de lieve buurtjes heb weggegeven.

Voor nu is het afwachten of deze schrok-op nog terug keert om een poging te wagen....tot later!

Zelfs konijntjes zijn niet veilig...	Behalve de kikker en de vissen staat ook de muis op ‘t menu, zelfs jonge eendjes...