Onderwerp:

Dat viel effe tegen deze ochtend, zelfs Toutie wilde niet lang buiten zijn...al snel zat hij voor ‘t raampje bij de keukendeur om weer binnen te mogen. Dat wil wat zeggen want Toutie is een echte “dye-hard” als het om “buiten zijn” gaat. Die laat zich niet snel verleiden weer binnen te komen, meestal moet ik hem vangen en dwingen, zelfs als hij kletsnat is geregend!

Maar deze ochtend leek het ‘m toch te gortig. Hij heeft wel zijn vaste snuffel-rondje gemaakt hoor maar hield ‘t snel voor gezien. De Mezenfamilie zat al vrolijk te kwetteren, zodra ze mij zien laten ze van zich horen om nog maar even aan te geven dat ik vooral de pitjes wil bijvullen en het lepeltje vogelpindakaas niet vergeet toe te voegen in een van de kokosnoten die er hangen.

Ook aan de voorzijde van ‘t huis is het een drukte van jewelste in de boom op de hoek van de tuin. Ik heb wat oude roestige hangers opgeknapt en voorzien van een nieuw laklaagje zodat ze weer toonbaar zijn en die hangen nu verspreid aan de verschillende takken te bungelen in de wind. Gisteren probeerde een Roodborstje zo’n bungelende pot met wat Vogelpindakaas erin aan te vliegen maar dat viel deze waaghals toch flink tegen. Als ik ‘t goed gezien heb dan heeft ‘t Roodborstje 1 klein hapje kunnen pakken maar moest ‘t al snel af laten weten...te vermoeiend en ‘t gevleugelde vriendje kon niet landen op de rand van de pot (te glad en geen houvast).

Ik heb voor ‘t Roodborstje wat Meelwormen die ik voor de visjes had liggen op de grond gestrooid, zo heeft is het eerlijk verdeeld.
De boom is heel de dag een vergaar-pot van vogeltjes, het vrolijke getjilp en levendige gefladder stemt mij vrolijk in deze moeilijke tijd en toch ietwat sombere dagen die op je gemoed werken. Deze kleine wezentjes brengen wat leven in de brouwerij en zijn dankbaar voor de weinige zonnepitjes die ze onderling moeten verdelen. Maar...ik denk elke dag aan ze en krijg er zoveel voor terug!

Ook de Persjes vermaken zich kostelijk door urenlang voor ‘t venster te liggen en hun capriolen te volgen. Een enkele keer is er een “brutaaltje” dat een grote meelworm uit ‘t doorzichtige met zuignappen bevestigde voerbakje aan de ruit komt pikken. Schijnbaar hebben ze door dat de Persjes ze wel kunnen zien maar dat het glas zorgt dat ze er geen kwaad kunnen doen. Sumi staat soms helemaal tegen de ruit aan en reikt met zijn grote voorpoot naar ‘t etende vogeltje dat rustig blijft doorpikken. De heftige pik-geluiden resoneren tegen ‘t glas aan en maken geluid ...dit verhoogt ‘t instinct van Sumi...maar ergens lijkt hij te weten dat ‘t vergeefse pogingen zijn en laat zich al snel weer terugzakken op de vensterbank terwijl zijn ogen gericht blijven op deze gevederde waaghals!
En zo is er interactie...”live tv” noem ik dat.
Afijn weer een nieuwe dag en we tellen inmiddels af naar Kerstmis.