Onderwerp:

Ik had mijn dag niet... even moeite met alles en dan heb je deze plaaggeest (Reiger) , zie ‘m zitten op de rand van de schutting loerend met zijn scherpe ogen naar mijn visjes, mijn eigen kweek, hij kan dit in een paar minuten verorberen en zijn buik rond eten.
Kleine Zatou mag van mij niet naar buiten, deze veelvraat eet ook konijntjes, buidelratten van flink formaat en dus is kleine Toutie een makkelijke prooi voor hem. Zo’n klein katertje ...nee dat risico neem ik niet hoor! Stel je voor .
De grote lompere katers van 6 kg mogen wel buiten, die krijgt hij niet door zijn keelgat.

Ik heb nu geen rust meer, hij vliegt van ‘t ene dak naar ‘t andere, land met regelmaat op de taxushaag en kan dan kiezen...mijn vijver of die van de lieve buurtjes. Maar meestal kijkt hij naar mijn vijver want die van de buurtjes is heeel erg diep en daar kunnen de vissen naar de bodem duiken...mijn vijver is een Japanse vijver, ondiep zodat ik kan genieten van mijn visjes, ze zijn namelijk heel goed zichtbaar in het ondiepe water, voor mij leuk maar voor de deze hongerige hoogpotige gevorderde vriend ook met zijn lange snavel.
Ondanks dat hij heel statig en mooi is om te zien schijt hij hier alle daken onder bij het afzetten sprietst hij een dikke laag dunne witte poep uit op de donkere dakpannen, daarnaast is het echt geen lief vogeltje als je ziet wat hij allemaal op zijn menukaart heeft staan. Ergste is nog dat hij het levend naar binnen werkt. Ik ben maar creatief aan de gang gegaan...had geen keus, ben in de hout-slag gedoken en heb daar alle leliebladeren van vorig jaar tevoorschijn gehaald en weer in de vijver gelegd... het drijft als een dekentje op het wateroppervlak...toch bleek dit niet afdoende bescherming, het stootte de Reiger nog niet genoeg af, hij bleef komen en ik moest steeds overeind om hem weg te jagen...pfff..had er een dagtaak aan en durfde niet eens mijn groente en fruit te gaan halen in de winkel.
Ik heb de metalen wokkels nagemaakt die ronddraaien in de wind ... kopen lukt niet want ik heb ze jaren terug in een uitverkoop gekocht, nog altijd spijt dat ik er toen niet meer heb gekocht...maar ja “berouw komt na de zonde” is het spreekwoord. Nu is goede raad duur...hoe los ik dit op, ... ondanks dat ik mij niet happy voelde ben ik mijn creatieve mind gaan aanspreken en opperde zich het idee, om ze na te maken...ze zijn licht en wapperen wat meer in de wind, beter dus!
Na even rommelen in mijn bureaulade vond ik nog een rolletje vis-draad, komt mooi van pas, aan de slag dan maar want ik wil mijn rust in de tuin terug en weer normaal van huis kunnen. Hopelijk biedt dit een oplossing. Amper buiten met mijn 1e creaties om op te hangen rond de vijver zit onze “grijze belager” wederom in mijn vijver...” maak je dat je wegkomt” schreeuw ik hem toe! Druk gebarend met mijn armen want hij bleef in eerste instantie gewoon zitten toen hij mij zag. Vloog hij eerst nog weg ...nu weet hij al dat ik hem toch niets kan doen vanaf die afstand. Slimme vogel...maar ik wil je niet meer in mijn tuin bij mijn vijver.

Hij ziet er niet meer uit mijn Boeddhabeeld, helemaal groen geworden, zo hoort hij er niet bij te zitten. Nu het zomerzitje er weer bij staat met wat fleurige kussentjes ter decoratie moet ook mijn Boeddha een opknapbeurt krijgen. Dan komt hij weer mooi uit in zijn hoekje, ‘s avonds een kaarsje in zijn handen dan licht hij mooi op...ja ..aan de slag dan maar. Vandaag is een wat rustige dag. Heb geen zin in zwaar werk. Kalmpjes aan en wat kleine bezigheden doen die niet weel tijd in beslag nemen.

Al snel is de klus geklaard, hij is gesopt en afgespoeld. Nu nog hier en daar wat bijwerken zodat hij weer de uitstraling heeft van een Bronzen beeld. Eigenlijk is hij gewoon van kunststof hoor...maar ik vond hem indertijd mooi en dus heb ik hem zelf deze uitstraling gegeven door wat te experimenteren met bladgoud, bronskleurige verf en een bescherming erover heen zodat het bleef zitten in de regen. Welnu dat heeft goed gehouden op het kunststof.. men dacht altijd dat het een heel zwaar beeld is ... hi hi. Best leuk om te horen als je de achtergrond weet! Tja wie niet sterk is moet slim zijn ... heb ik altijd geleerd. Van “ niets” iets maken is ook een kunst!

Al snel staat hij weer helemaal shiny op zijn vaste plekje, wat van de gekregen plantjes er omheen om het geheel wat fleurig te maken ...zo ziet ‘t er weer netjes uit en zit het ook prettiger, leuk om naar te kijken en gezellig op een warme zomeravond verlicht door een waxinelichtje.

Hier vliegt ‘ie net weg, zat op de schutting, wat een joekel was het , een heel grote vogel. Volgens mij is dit een andere want deze was zo enorm groot. Hij is ook veel schuwer nog...die andere kleinere schrok niet eens meer op als ik buiten kwam om een foto te maken. Ik heb deze nog net vast kunnen leggen in zijn vlucht. (Zie witte pijl)

Moet ik toch weer aan de gang met de vijver...wat een gedoe toch!
Ik wil zo graag mijn laatste visjes beschermen tegen deze veelvraat.

Oh ja en voor iedereen een gezegend Paasfeest toegewenst! (Bijna vergeten door alle tumult van de Reiger)

Wat een joekel Poezenvrouwtje , nooit zo gezien bij ons .. toch nog meer struiken of toch netje of grote nep reiger .. is er iemand die een goed idee heeft of wil helpen dan zou dat erg fijn zijn voor jou . En op de eerste plaats ook voor de visjes xxx en ook nog een mooie Pasen 🐣 lieverd