Onderwerp:

Weer die parasol uit elkaar...pfff en dat met deze hitte..maar ja de Persjes moeten een parasol om ze te kunnen beschermen tegen de hitte van de zon. Het is zo extreem warm en ze willen nu eenmaal liever buiten zijn...

Ach ja..ik kijk wel of het strakjes wat minder warm is en ik er maar weer voor ga zitten ...toch die molen maar weer in werking zetten want ik krijg het hele gevaarte niet de lucht in (om het zo maar te zeggen). Het is denk ik te zwaar ..vandaar natuurlijk uitgerust met dat draai-molentje .
Ik dacht creatief te zijn ...gisteren misgedacht...en vandaag moet het weer in orde komen.
Waren die parasols maar niet zo duur dan kocht ik een nieuwe...!

Toch laten we de moed niet zakken ..we gaan ervoor en krijgen het vast wel weer in orde!

He..he, eindelijk..hij doet ‘t weer. Kan alleen doordat het zo’n grote spanwijdte heeft via het kastrol in ‘t molentje uitgeklapt worden!
Weer een hele avond eraan gespendeerd maar ja...het is voor een goed doel zullen we maar zeggen. De Persjes zijn er zoooo blij mee. Nu hebben ze hun grote parasol weer terug ...deze geeft veel meer schaduw dan de kleine deed.

Deze is ook hoger op de stok en dus past de grote klimpaal er beter onder. Fijn hoor dat hij weer staat. Al loopt bij mij het water van mijn rug ...
Nu maar hopen dat hij deze zomer volhoudt en ik niet weer hoef te sleutelen.
Ik moet ook weer nieuw koord kopen zodat dit op voorraad is want dit soort tegenslagen komen altijd onverwachts als je niet 1,2,3 naar de winkel kunt.

Zie die Shiye heerlijk languit liggen in de schaduw....
Persjes blij...dan is ‘t vrouwtje ook content! Ik verwissel het water van ‘t buitenfonteintje nu zo’n 6 keer per dag...dan is ‘t weer fris en koel en ik merk dat met name Zatou dat erg op prijs stelt. Hij drinkt daardoor veel meer dan voorheen. Dat doet mij deugd.

Pepe daarentegen is veel binnen en amper buiten te vinden...ja in de avond als ‘t wat afkoeld..dan wil ze wel even ‘t poezenterras op om zich een plekje te zoeken op de stenen rand van de bloembak bij de glasafzetting naar de achtertuin. Ze kijkt daar wat naar de vijver.

Tiamo heb ik wel betrapt dat hij met zijn achterlijf in de zon lag vanmiddag...zijn vacht voelde gloeiend heet aan...zijn koppie lag in de schaduw. Hij is zo mager ...maar ja hij is dan ook al oud he..
Ik ga kruiden voor hem bestellen dat hij misschien nog wat beter in zijn velletje komt te zitten en wat meer spek op de botjes krijgt want momenteel kun je hem bijna “horen lopen” zo steken de botjes erdoor.

Wolken pakken samen in de namiddag...poes Knoetje schrok ervan dat ze gerommel hoorde in de verte waar het al was losgebroken.
Snel pak ik alles samen en ruim het weg, poezenpaaltjes, poezenstoeltjes alles moet naar binnen. Kussentjes weg en zien dat ik de andere wat stoerdere poezels naar binnen krijg want met onweer en een natgeregend terras wil ik niet dat ze met de bliksem buiten lopen in het water. Het zal maar “ inslaan” .
Nee iedereen moet naar binnen maar dat valt nog niet mee want zij denken daar anders over en zoeken plekjes onderop de grote klimpaal die ik ter bescherming onder het “zonnedoek “ heb gereden. Zij vinden dat een prima plekje..maar vrouwtje denkt daar anders over. Het valt dus nog niet mee om ze allemaal binnen te krijgen. Ergens begrijp ik ‘t ook wel...het koelt lekker af en er stond een koele bries...een verademing !

Uiteindelijk werd het heel erg donker door de beladen en samengepakte donderwolken...	Uiteindelijk brak het geweld los, donder, bliksem en heftige regenbuien.. In mum van tijd stond ‘t blank

Tjonge wat is het een heftige tijd geweest en hoe blij ben ik dat het tij weer wat aan het keren is. Er gebeurde vanalles maar met name het ziek worden van mijn allerliefste opperkat Tiamo heeft mij enorm aangegrepen. Gelukkig liet hij mij op de dag van een besluit tot Euthanasie , door zijn gedrag aan mij weten, dat hij het niet eens was met mijn besluit hem uit zijn lijden te willen verlossen ...hij (Tiamo) wilde er duidelijk nog voor knokken...zo zwak en ziek als hij was. GELUKKIG ...heb ik geluisterd naar deze (opgepikte) signalen en in plaats van mijn verstand...mijn hart en innerlijk “guds” oftewel mijn “onderbuikgevoel “ gevolgd. De afspraak afgebeld..de kruidentabletjes waar ik net mee gestart was van 2 naar 4 keer daags verhoogd en het nog een dag aangekeken.

En wat ben ik blij dat ik mijn gevoel gevolgd heb en de signalen van mijn zo zieke mannetje heb opgepakt!!!
Hij was ‘t die waarschijnlijk mijn beslissing telepathisch heeft waargenomen en gedacht...wat doet ze nu...laat ze mij inslapen? Maar ik ben nog helemaal niet klaar om van deze wereld te gaan..het is mijn tijd nog niet...en wie zegt dat ik met een spuitje van de DA dit leven wil verlaten? Misschien heb ik daar wel een heel andere weg voor die ik wil bewandelen. Ik bepaal zelf mijn afscheid ..zoals ik dat als wilde kat ook zou doen in de natuur!

En ja...hij is er nog steeds, en ik ben BLIJ...zo BLIJ dat ik aan ‘t twijfelen ging en de telefoon heb gepakt en de euthanasie-afspraak voor die middag heb gecanceld! Wil je lezen hoe het is gegaan? Hoe de weken zijn geweest met de heftige aftakeling..en hoe het Tiamo nu vergaat...enkele dagen nadat HIJ (Tiamo) mij aangaf door te willen vechten? Welnu ik zal de link hierbij voegen zodat je niet hoeft te zoeken maar het is te vinden en te lezen in Tiamo zijn persoonlijke Topic .

Hier de directe link naar Tiamo zijn Topic en het hele verhaal.

Mijn manneke (Tiamo) zooo ziek geweest

In ieder geval kom ik weer een beetje tot rust en op adem...want het heeft er echt ingehakt kan ik je vertellen.
Mede met dank aan de kruidentabletjes van de Huisdierendokter.nl (Robert en Geeske dank voor jullie snelle reactie en deskundige adviseren via de mail op jullie site) Zonder jullie kruidentabletjes was Tiamo er zeker niet meer geweest!!
Ga vooral door met jullie goede werk en ik hoop dat mijn verhaal van Tiamo een bijdrage kan leveren aan jullie fantastische werk en kruiden.

In liefde geschreven en gedeeld Poezenvrouwtje

Heerlijk om ze zo te zien genieten van de warmte , vitamientjes opdoen...dat is goed voor mijn poezenkindjes!
Vooral Tiamo ... zie hem liggen in zijn dikke donzen kussen om zijn oude botjes een zacht onderkomen te geven.