Onderwerp:

Poezenvrouwtje zegt:
Vooral kleine Toutie zijn oogjes en witte vacht zijn altijd een uitdaging om goed...maar vooral op een VEILIGE manier schoon te maken, zonder schade toe te brengen.
Men is vaak geneigd om de vacht wit te houden en de gele traanstrepen weg te werken met middeltjes die schadelijk kunnen zijn voor de huid, vacht maar vooral de ogen van de Persjes. Maak nooit de oogjes schoon met een middel of op een wijze die je niet bij jezelf zou toepassen.
Vraag je altijd af...als ik dit op of rond mijn ogen zou toepassen...gaan mijn ogen ervan tranen? Prikt het in mijn ogen? Loop ik dan de hele dag met opgezwollen oogleden? Wat doet het met mijn huis rondom mijn ogen?

Dat is waarom ik deze doekjes of liever gezegd MINI-washandjes gebruik. Normaal zijn ze heel erg duur..ik had ‘t geluk om ze per doosje voor 1.50 euro te kopen. Er zitten 2 van deze miniwashandjes in en zijn eigenlijk op de markt voor de damescosmetica . Je gebruikt ze met alleen wat lauw-warmwater...geen middeltjes....en je maakt zachte draaiende bewegingen zonder druk toe te passen. Ik gebruik eerst de ene helft om de ergste afvalstoffen rondom de oogjes van mijn Persjes weg te halen en draai hem dan een halve slag om de ander schone helft opnieuw over het oogje te wrijven Wederom zonder druk uit te oefenen. Dan pak ik de achterzijde die nog schoon is en gebruik ook de twee delen van die zijde.

Om het andere oog schoon te maken keer ik het washandje binnenste-buiten en pas dit ook toe als hierboven geschreven. Voorkom het verspreiden van eventuele ontstekingsvocht of bacteriën door met dezelfde helft beide ogen schoon te maken. zo voorkom je dat je per ongeluk een nog niet ontwikkelde of zichtbare oogontsteking overbrengt naar het gezonde oog. (TIP) Als de witte vacht erg vergeeld is en niet goed meer schoon te krijgen dan is het enige dat ik op de warme-natgemaakte washandjes gebruik een beetje Baking-soda...dit is neutraal en werd vroeger voor zuigelingen gebruikt en dus onschuldig ..ook al zou dit in de oogjes terecht komen...het is veilig te gebruiken.
Dit zal zorgen dat de haartjes rondom de ogen en de traanstrepen verdwijnen !

Ik deel dit hier omdat ik zoveel ellende zie op internet van mensen die het zelfs presteren hun kattenogen wit te krijgen met puur chloor...HOE DOM KUN JE ZIJN !!! Dit is barbaars en kan onherstelbare schade veroorzaken bij je Pers zijn kwetsbare oogjes...DOE DIT NOOIT !!!

Geef dan een paar euro’s uit voor een pakje van deze mini-washandjes voor damesgezichten . Elke dag een nieuwe pakken en ze uitwassen . Leg een stapeltje in de keukenkast zodat je ze voor ‘t grijpen hebt...echt probeer ‘t maar ze zijn geweldig. Deze vezeltjes zijn door NASA ooit uitgevonden en zo fijn dat ze onschuldig zijn voor een dameshuid. De dames maken op deze wijze zonder andere middeltjes, met alleen warm schoon water en draaiende bewegingen hun gezicht schoon. Ik koop ze niet voor mezelf ..maar voor mijn Persjes om hun oogjes schoon te maken.
Door de vezeltjes is doet het zijn werk , is zacht voor een dameshuid en dus ook veilig voor mijn Poezenkinderen.

Gistermiddag was een mooi moment om even mijn gedachten te verzetten en dan ga ik meestal de tuin even in. Er is zeker in ‘t najaar altijd wel wat te doen om de tuin en vijver winterklaar te maken. Tiamo volgde mij het toen nog wat bewolkte maar toch nog wel zonnige poezenterras op. Herstellende als hij is...wankelde hij achter mij aan maar werd in de buurt van de grote klimpaal plots aangevallen door kater Tiamo..al hinkende en trekkend met zijn achterpoot liep hij terug naar de keukendeur ...ik had vanuit mijn ooghoek gezien wat er gebeurde maar het ging zo snel...ik baalde enorm en mopperde meteen op Trigger. Ik heb Tiamo opgepakt en helemaal bekeken en gevoeld of er niets ernstigs aan de hand was. Hij wilde zo graag met mij meelopen...de arme ziel. Nou dan doe ik ‘t anders dacht ik ...Tiamo mocht mee ...als enige de tuin in bij de vijver en de rest moest voor straf achter ‘t glas op het poezenterras blijven. Trigger stond voor de glazen deur en keek met Argusogen naar de vrijheid die Tiamo genoot. Hij wankelde over het hardhouten-pad , stapte het bruggetje op en keek de vijver in. Daar bleef hij de eerste tijd en genoot van ‘t de warmte van de zon die weerkaatste op ‘t hout dat inmiddels de warmte absorbeerde en aangenaam was om op te zitten.

Tiamo keek toe hoe ik wat snoeiwerk verrichtte, er moesten flink wat overwoekerende bloemen en planten bijgeknipt worden. Dit kon mooi mee in de Groencontainer die deze week opgehaald zal worden. Plots sloeg ‘t weer om...de bewolking pakte samen , wind trok aan en het begon in een mum van tijd vreemd te waaien, boomtoppen zwiepten heen en weer en het losse blad kwam met vlagen door de lucht weer naar beneden dwarrelen. Tiamo stond al bij de glanzen deur en wilde het terras op. Snel pakte ik alles samen en trok de volle snoepzak achter mij aan over de houten vlonders. Te laat!!! Een wolkbreuk en ik was werkelijk kletsnat. Tiamo die toch al amper haar heeft leek nu een naaktkat...hij strompelde door naar de keukendeur en wurmde zich naar binnen. Ik greep de stoeltjes van de Poezels en slingerde die bijna naar binnen, reed de grote poezenpaal onder het zonnedoek en sloot de keukendeur na een korte telling van alle Persjes...heb ik ze allemaal..ja? Nou dan kan de deur dicht. Eerst Tiamo afdrogen want die stond te bibberen...eenmaal droog tilde ik hem in zijn poezenpaaltje waar hij al snel diep wegdook in het dikke donzen kussen. Zo die is veilig en ligt in iedergeval warm. Nu de rest afdrogen..allemaal liepen ze te schudden met hun poten om het overtollige water kwijt te raken...gelukkig heb ik plavuizen in de huis en is het een kwestie van de dweil erover.
Tjonge...zo zie je maar, het weer is onvoorspelbaar en kan zo snel omslaan. Maar mijn hoofd is weer leeg en na een warme douche en gewikkeld in een dikke duster met een warme welverdiende kop geurende koffie , duik ik op de bank om even te bekomen. Nu is het “me-time” (momentje voor mezelf).

Tussen de heftige regenbuien door toch maar besloten de snoeiwerkzaamheden te hervatten. De klus in delen aanpakken om zowel voor- als achtertuin winterklaar te maken. Gewapend met een takkenschaar en snoeitang gehuld in een plastic regenjas met capuchon de nattigheid ingestapt. Toen ik begon was ‘t net even droog...de Persjes vonden ‘t geweldig dat eindelijk die deur naar buiten eens open ging.

Ik ga even wat snuffelen...dat doe ik gewoon, vrouwtje is toch nog even bezig.	Oh zie je...ik moet alweer naar binnen..

Veel verder dan een half gesnoeide voortuin ben ik niet gekomen...de buien waren op een gegeven moment zo ontzettend heftig dat er het regenwater in mijn schoenen klotste. Dan maar snel alles opruimen en naar binnen. Voor de Persjes is het ook binnen blijven...zij beginnen er genoeg van te krijgen dat ze het poezenterras niet kunnen betreden. Dit levert na enkele dagen wat onderlinge irritaties op en dus is Sumi weer op oorlogspad, hij plaagt de andere Persjes weer , jammer want het was net rustig. Ik betrap hem met regelmaat op het besluipen van Zatou en Knoetje die lekker liggen te slapen en zich niet bewust zijn van zijn interesse. Tot nu toe heb ik Sumi , door zijn naam te noemen en even met een strakke blik aan te kijken, ervan kunnen weerhouden om de besluip-actie door te zetten tot een aanval! Ik zal het niet altijd tijdig opmerken en ben me ter degen bewust dat als het verplicht binnen blijven aan blijft houden..dit een deze dagen niet te voorkomen is en het mis kan gaan!

Morgen ga ik proberen om Sumi eens even mee de tuin in te nemen...wie weet kan deze “break” en het buiten zijn hem een tevreden gevoel geven en zo op andere gedachten brengen. Geen idee op ‘t lukken gaat ...maar ik moet toch wat!
Terwijl ik dit bedenk en hier neertype hoor ik de weerberichten en die zien er voor morgen niet rooskleurig uit..sterker nog er wordt storm voorspeld met harde windstoten tot 90 km per uur aan de kust. Nog 1 dagje doorbijten Sumi...dan probeer ik deze uitgedachte oplossing uit, in de hoop dat het een succes zal zijn en je mijn andere poezenbeesten met rust laat.

Jammer voor de poezels, vandaag is het binnen blijven. Poezenterras is drijfnat, Toutie zit te mokken bij ‘t voorraam en kan het niet verkroppen dat ik hem niet buiten laat. Inmiddels ligt hij in het ronde kartonnen mandje en heeft bij mijn beslissing neergelegd. Hij is zooo graag buiten ... vind het ook moeilijk om hem dit te weigeren maar het is echt te onbestendig.

De anderen lijkt het niet zo te deren.