Onderwerp:

Het zijn prachtige dagen en de zon laat zich zien...enige nadeel is dan dat ik niet kan genieten want ik zie juist door deze zon hoe smerig de glazen afscheiding is ...en dus...in de benen. Mijn plekje in de hangstoel is al snel ingenomen door Shiye. Die ziet haar kans schoon en met een grote sprong schommelt ze heen en weer in de zojuist veroverde zit-plek op ‘t Poezenterras. Mijn emmer sop loopt inmiddels al vol. Zodra ik zie dat de glaswand weer helder is krijg ik wel weer een voldaan gevoel. Het klusje is geklaard, even pauzeren met een heerlijk kopje koffie. En zie..nu heb ik wel de rust om even te genieten van ‘t mooie weer en voel ik de zonnestralen op de huid. De Poezels genieten ...Toutie trekt zijn nageltjes op de rieten poezenmand en zo heeft elk huisgenootje zijn eigen behoefte.

Lieveke: Wij hebben onze buikjes weer gevuld voor vandaag, nu “toilet maken” zoals een goede Poezel dat betaamt. En dan....ja dan lekker een holletje maken en diep wegkruipen voor een tevreden dutje om de eerste vroege uren van de ochtend door te komen. Strakjes zien we wel verder wat er te beleven valt, wie weet laat ‘t zonnetje zich nog even zien en mogen we op ‘t Poezenterras om daar de boel te verkennen. Altijd een uitdaging, zeker in ‘t vroege voorjaar als alles aan ‘t ontwaken is. De muisjes zijn dan nog niet attent op onze aanwezigheid en wie weet kunnen we vrouwtje een plezier doen door ze te vangen.

Spotje: Ja dat heb je mooi verwoord poes Lieveke...helemaal mee eens en zeker weten dat zodra die achterdeur open gaat, ik van de partij zal zijn. Voor nu nog even bij de verwarming en onze darmen hun werk laten doen zodat we straks voldoende energie op hebben gedaan om het buiten weer kwijt te raken. Ik verheug me er nu al op...nu is ‘t hopen dat het zonnetje meewerkt want anders laat vrouwtje ons niet buiten. Vrouwtje moet door ‘t zonnetje zin hebben om weer wat zomerbloeiers uit te zaaien...als zij buiten is..dan mogen wij vaak mee en wie weet heb ik ‘t geluk dat ik dan met haar mee de achtertuin in mag ..bij de vijver, dat zou wat zijn. Ik zie me al rondstruinen langs de oever snuffelend en oplettend van wat daar leeft en beweegt. Maar voor nu is het nog even geduld hebben! Welterusten lieve lezers..tot later