Onderwerp:

poezenvrouwtje schreef :

YES..hier is het filmpje, gelukkig hij is er nog en hij leeft nog!

Piep de muis in beeld.
Waarschijnlijk omdat ik gisteren daar zo aan het rommelen ben geweest en de grote plaat van de poezels heb verzet, heeft hij zich minder vertoont.

Maar..hier is hij dan, ik zag aan de poezels dat er beweging was..ze waren zich aan het verdringen voor het raam en je ziet Shiye zelfs helemaal omhoog komen om hem te kunnen pakken met haar pootje..zooo leuk!
Ga maar vlug kijken.

Piep de huismuis is terug en nestelt nu aan de andere zijde van het poezenterras in de hoge bloembak bij de houtopslag. Ik zag de poezen daar samen drommen en luchtjes opsnuiven. De ene poezel verdrong de ander zowat. Nu snap ik waarom mijn netje met pinda's in dop ineens zo vlug leeg was en ik geen resten terug vond. Ook het zaadblok voor de mezenfamilie is geplunderd en in één nacht bijna leeggegeten. Het hangt er allemaal gesloopt en verlaten bij zo. Zo te zien zijn de muizen niet dol op de pindakaas voederpot wintervoer want die blijft onaangetast. Toch ook wel weer leuk dat Piep de muis en zijn familie er weer zijn. Zo te zien is het nest onder de grond nu flink uitgebreid want ik zie een hele hoop verse grond liggen die bijna over de rand op de plavuizen valt. Hoeveel zouden het er zijn???? Zal eens foto's maken van dit nieuwe hol dan kunnen jullie meegenieten .

Nieuwe plek holletje ander kant in de hoge bloembak bij garage

Closeup van ingang holletje onder de grond net uitgegraven om te vergroten

zou er gezinsuitbreiding zijn dat er zoveel meer grond naar het oppervlak is gebracht om het groter te maken?

Spotje tuurt uren voor achterraam...maar poezenvrouwtje zag niets.

Gisteravond was poes Spotje niet weg te slaan voor het achterraam, uren lang zat ze de duisternis in te turen op zoek naar beweging op het poezenterras. Aan haar geluidjes kon ik horen dat er iets spannends te zien was..soms knorde ze wat en andere keren ging haar ademhalen was sneller en spitste ze haar oortjes nog wat meer.
Uiteindelijk verplaatste ze zichzelf naar de hoek van het venster waar zij iets zag ...dat ik met mijn mensenogen niet kon ontwaarden.
Waar...en wat ziet ze nu toch bewegen..ik heb enige tijd leunend op mijn ellebogen met haar mee zitten turen maar heb deze ongemakkelijke houding al vlot opgegeven omdat het bevredigende resultaat uitbleef.
De camera weggelegd en lekker naar bed gegaan. Spotje wilde eigenlijk blijven zitten maar op het laatst koos ze er toch voor om mee naar boven te gaan.

Ik denk dat PIEP de huismuis ook lekker in zijn holletje lag te slapen deze nacht.

Spotje: maar vrouwtje wat doe je nu...niet flitsen hoor, dat is niet slim.
Zo jaag je PIEPJE de stuipen op 't lijf en zit ik hier voor niks te spotten.
Effe niet nu!

Poezenvrouwtje zegt: Dat PIEP de huismuis in de nachtelijke uren druk in de weer is om zijn maag en die van zijn gezinsleden te vullen is bij het ochtendgloren wel duidelijk geworden. Wat een mensenoog in de nacht mist is nu overduidelijk!
Niet zo vreemd dat poes Spotje zich kostelijk vermaakt op de vensterbank en er uren vertoeft.

Het gangenstelsel is danig uitgebreid, zo ook een extra ingang naar het hol.
Hier tel ik er in het zicht al twee, wie weet zijn er nog wel meer...wie zal het zeggen.
Door de sneeuw is het duidelijk zichtbaar en valt het meer op dan normaal. Mijn aandacht werd getrokken door de verse los gewoelde grond die bovenop ligt.

Spotje: "nee ik ga niet mee naar boven vrouwtje...ik blijf beneden hier voor 't achterraam"
Ja...Welterusten hoor, slaap lekker samen met Knoetje.

En zo geschiede...samen met poes Knoetje nog eens gevraagd bij het sluiten van de kamerdeur of ze het zeker wist. Maar Spotje bleef waar ze zat,standvastig turend naar buiten de duisternis in van het poezenterras.
Vannacht ben ik opgestaan rond 03.00 uur in de ochtend omdat ik haar miste. Beneden gekomen zat ze nog steeds op hetzelfde plekje strak voor zich uit kijkende. Toen ik haar oortje zag bewegen keek ik naar de lantaarn die in de bloembak stond en daar zag ik in een flits een glimp van huismuis "Piepje" voorbij schieten.
Daar vallen de stukjes zonnepitten vanuit het voederpotje dat erboven hangt aan de schutting. Dit is natuurlijk een makkelijke maaltijd en nodigt uit om je hier tegoed aan te doen. Nogmaals vroeg ik Spotje of ze mee ging naar boven en dat ik haar aanwezigheid zo miste...ze keek me even aan en maakte toen aanstalten om van de vensterbank richting trap te lopen...vlug volgde ik haar met mijn blote voeten op de koude plavuizen. Lekker warm in bed gekropen kwam ze met haar vertrouwde ruwe tong mijn voorhoofd likken en nestelde zich heerlijk tegen mijn rug aan, diep weggedoken in het dikke winterdekbed. Zo zijn we samen nog even ingeslapen tot deze ochtend de klok 06.30 uur sloeg.
Spotje zetten dit nog even kracht bij door mij kopjes te geven tegen mijn wang aan en samen stapten we vanuit het bed op het hoogpolig tapijt voor ons ochtendtoilet.
Wat een heerlijk begin van de dag....en wat fijn als je band met dieren zo goed is!
Zou iedere eigenaar er wel uithalen wat erin zit met zijn dier? Ik vraag me dat wel eens af...luister naar je dier en neem de tijd om te ontcijferen wat ze "eigenlijk" willen vertellen. Dan krijg je er zoveel moois voor terug, dat is onbetaalbaar!