Witte veertjes....
Boodschap / teken van "boven"
Degene die hier regelmatig op het forum komen weten dat ik een klein formaat glazen sierpotje wilde kopen om de enkele voor mij zo bijzondere "witte veertjes" in op te kunnen bergen. Deze witte veertjes, welke ik op speciale en soms merkwaardige plekken vind in een bepaalde fase van mijn leven... soms verdrietig..soms even wanhopig, ik denk dat dit herkenbaar is!
Ze hebben voor mij een betekenis, zij zijn mijn boodschap van "Boven". In mijn gebed vraag ik om hulp en wijsheid en als ik dat vertrouwen een beetje kwijt ben dan krijg ik een teken van boven door middel van witte veertjes die soms op heel onmogelijke plaatsen zie liggen, waarbij je denkt.. hoe komt dat veertje hier?
Dit brengt weer een glimlach op mijn gezicht en het bewijs dat ik vertrouwen moet blijven houden en op de goede weg ben en...niet alleen ben met mijn probleem. Het is een troost... juist op momenten dat het even niet zo lekker loopt of dat het leven eventjes wat zwaar is!
Het zien van zo'n veertje dat geeft mij dan zoveel steun en kracht... ik kan niet omschrijven wat dit innerlijk met mij doet. Het geeft je moed om door te zetten..niet op te geven en te vertrouwen dat het goed komt.
Tijdens mijn zoektocht naar deze mooie glazen bewaarplek kon ik nergens een klein glazen potje kopen, en dus besloot ik uiteindelijk genoegen te nemen met deze veel te grote pot.
Hij was mooi en de enkele witte pluisveertjes vielen bijna in het "niets" op de bodem, maar deze stolppot mocht er zijn qua uiterlijk en ik was er heel tevreden mee.
Op het moment dat ik ernaar keek dacht ik nog...jeetje wel groot die pot maar ik schonk er geen aandacht meer aan en de weken en maanden verstreken.
Tot het moment dat ik het weer even moeilijk had en een goed gesprek aanging met "boven" !
De tranen vloeiden rijkelijk en ik was geëmotioneerd waardoor ik naast mijn gebed hardop uitsprak dat ik in die grote pot nog maar enkele veertjes had zitten en ik het gevoel had dat ze niet meer bij mij waren (wat natuurlijk helemaal niet zo was ..want je beschermengel gaat nooit van je zijde)
Er gingen enkele weken voorbij tot ik het opnieuw weer even heel moeilijk had, ik stapte de deur uit met wat kaarsjes in mijn zak en besloot om even een bezoekje te brengen aan het graf van mijn moeder en de baby.
Het regende een beetje en 't was koud, de wind sneed in mijn gezicht en mijn gezicht was naar de grond gericht. Terwijl ik onder de bomen het zandpad volgde naar de ingang van het kerkhof viel mijn oog op een wit hoopje dons dat ik oppakte en ja hoor een klein wit donsveertje, ik plakte het vochtige dotje dons op mijn handpalm en liep verder de poort door en tot mijn verbazing...daar vond ik weer een veertje...en nog een veertje...en nog een veertje.
Heel het pad naar het graf werd mij gewezen door witte natgeregende veertjes, zelfs om het graf heen vond ik veertjes, grote en kleine..allemaal door elkaar!
Uiteindelijk heb ik ze in het mapje van mijn papieren verzameld en ze thuis droog geblazen met de föhn.
Je gelooft het bijna niet maar ik had er 16 in totaal, 2 grote veren en de rest allemaal van verschillend formaat.
De veel te grote glazen stolppot is nu tot de helft gevuld, ik moest dus dit formaat glazenpot kopen ..hij was niet veel te groot, wat ik niet wist is dat ik nog zoveel boodschappen in de vorm van veertjes zou gaan ontvangen en "boven" heeft er gewoon voor gezorgd dat ik die allemaal zou kunnen bewaren.
Zelfs bij het kopen van deze sierpot waren ze bij me en hebben me bewust geholpen met deze aanschaf...dat was de reden dat ik geen klein formaat kon vinden.
Het is een mooie ervaring die ik niet zou willen missen en graag heb willen delen, doe er je voordeel mee...wie weet is dit een boodschap voor mijn lezers van dit forum.
In liefde geschreven...Poezenvrouwtje.