Onderwerp:

haha ja dat hoort erbij ,maar vind het altijd zooo zielig

louisse schreef : haha ja dat hoort erbij ,maar vind het altijd zooo zielig

Ja die luchtjes herkennen ze meteen en associëren ze onmiddellijk met hun eigen ervaringen. Toutie is dan ook even voor 1 dagje wat eenzaam omdat ze hem allemaal mijden. Ja het reukorgaan verraad alles, iets waar wij mensen al ver vandaan zijn, alleen inboorlingen gebruiken het reukorgaan nog op deze wijze.

Het is winderig en wat guur, gelukkig is ‘t wel droog buiten en dus had ik de grote poezenklimpaal onder het zonnedoek uit gereden maar de Persjes vinden het toch te koud om op ‘t poezenterras te zijn. Alleen Toutie heeft even buiten gezeten maar wilde eigenlijk al snel weer naar binnen. Ik heb ietsje de verwarming aangezet want ik vond ‘t net iets te kil binnen. Dit tot groot genoegen van de Persjes die zich meteen op de vensterbanken verschansen om daar languit te gaan liggen. Tja “buikverwarming“ he...! Ze weten wel wat “de plekjes” zijn, kijk waar poes ligt en besef dat dit het beste plekje in huis is...!

Alleen kater Sumi ligt nog wel een op de loer... hij weet ‘t precies..als ik even niet kijk of in de kamer ben dan doet hij een poging om poes Knoetje te intimideren en haar uit dat mandje te krijgen. Soms zie ik ‘t en pik ik de signalen tijdig op maar soms ben ik te laat en heeft hij kans gezien haar te verdrijven waarna ‘t mandje van hem is! Daar moeten we nog eens aan werken...leren dat Knoetje hem eens een flinke tik op zijn grote katerneus verkoopt...dan is ‘t voor eens en altijd afgelopen met dit ongewenste gedrag. Tja hij is nu eenmaal een kind van Shiye en je weet...rood is ondeugd wat je in huis haalt!

Knoetje: Ik ben helemaal niet lekker, ik schreeuw het zo nu en dan uit als ik lig te slapen en kruip ‘t liefst weg of lig boven op vrouwtjes bed. Helemaal alleen vind ik wel zo prettig. Nu lig ik bij vrouwtje in de hangstoel ... zij is toch verhaaltjes aan ‘t schrijven hier op ‘t forum en dan blijft ze tenminste zitten en kan ik lekker dicht tegen haar aankruipen. Dit is een veilig en goed plekje zo naast haar been en de leuning van de hangstoel. Ik heb wat kruiden van vrouwtje gehad en wat pasta . Die pasta lost STRUVIET op...vrouwtje zei dat ze even op alle fronten wil inzetten omdat het weekend is en we niet naar de DA kunnen. Ook heb ik pijnstilling gekregen...nu gaat ‘t ietsje beter. Ik heb wat speciaals te eten gekregen want ik had gisteren ook al niet gegeten. Vrouwtje heeft ook het waterfontein al 2x speciaal voor mij verschoond met fris, koel water. Omdat het zo warm is buiten, wel zo fijn voor mij! Nu lig ik wat te dommelen, die schreeuwerige “kreetjes” heb ik niet meer gehad ... toch is vrouwtje nog wat op haar hoede en houdt ze me goed in de gaten.

Gisteren was het heel de dag zo broeierig warm... de Persjes hadden ‘t ook warm en wisten niet goed waar te gaan liggen om wat verkoeling te vinden. Ze lagen dan hier...en kort erna lagen ze weer ergens anders. Valt ook niet mee met die lange vachten. Ondanks de gerepareerde parasol was het nog erg heet op ‘t poezenterras. Ik had overal waterfonteintjes staan om te zorgen dat ze voldoende konden drinken.

Poes Knoetje is duidelijk nog niet in orde...ik heb Chinese kruidentabletjes voor haar bestelt en die zijn vandaag gekomen via de brievenbus-post. Zo hoop ik ‘t zelf op te kunnen lossen. Ze slaapt veel en zonderd zich veel af...ze ligt graag boven op mijn bed en dus laat ik haar maar begaan. Als zij dat prettig vind ..prima. Ik wil alleen maar dat ze beter wordt.
Bij deze kruiden zit ook een natuurlijke pijnstilling...die heeft ze ook gehad vandaag. Deze kan geen kwaad en is op natuurlijke basis. Knoetje is bang van de donder en bliksem die we gisteravond hebben gehad . Zij heeft het gerommel en de bliksemschichten in de verte gehoord en gezien. Daar is ze van geschrokken. Kater Sumi zat natuurlijk weer op de juiste plek en plaats om haar de doorgang te versperren. Gelukkig had ik ‘t in de gaten en heb ik ingegrepen. Ik hoefde maar 1x met mijn vingers te knippen nadat ik hem had gevraagd haar binnen te laten en hij niet aan de kant ging. Hij weet dat als ik met mijn vingers knipgeluid maak...dat dit de laatste en definitieve waarschuwing is...dan grijp ik hem in zijn nekvel. Gelukkig was het “knipgeluid” voldoende.

Zo blij dat de buien losbraken en het even flink tekeer heeft gegaan...de lucht werd fris en het huis kon even doortochten...heerlijk wat een verademing!