Onderwerp:

Pepe: He he...eindelijk hoor, ‘t zonnetje liet zich even zien en dus mochten we ons Poezenterras op. Heerlijk om even rond te neuzen op plekjes waar ik zo lang niet meer geweest ben. Fijn hoor...ik wacht tot de wolk voorbij is getrokken en ik nog even de zonnestralen op mijn snorharen kan voelen.

We nemen ‘t er met z’n allen van want je weet niet hoe lang ‘t duurt, snel een duik in de bloembak, ook een van mijn favoriete plekjes maar al snel hoor ik vrouwtje zeggen ...Nee, nee niet in de bloembak , daar heb ik bloemetjes gezaaid voor de zomer. Ah...jongens doe dat nou niet joh...!!

Pepe: kijk hier zit ik..samen met Sumi op de voorgrond, knabbelen aan ‘t verse groene, net opgekomen zaaigoed van vrouwtje

Ooooh dat tongetje, zie dan .. dat tongetje van poes Pepe, des te ontspannender ze is , des te verder steekt t naar buiten. Ze kan zo lekker liggen purrr-en en genieten op mijn schoot. Ze is zo lief en aanhankelijk, I love 💕 her!

Dit is is een quote van wat ik zojuist over Pepe heb geschreven bij “in en om ‘t huis van Poezenvrouwtje”
Ik weet niet wat me allemaal overkomt momenteel, zoveel ineens, eerst Tiamo’s afscheid, Spotje die vandaag voor de 2e narcose en scopie onderzoek naar de oorzaak van haar klachten waarom ze niet meer eet, Shiye met haar pijnkreten door een heftig ontstoken kies die met nodige hechtingen uit haar kaak verwijderd is en Sheva met haar tumor in haar heftig ontstoken bek die nog niet helemaal de oude is.

Dacht ik deze ochtend alleen Spotje weg te brengen en dan eindelijk de rust weer weder te laten keren…zit ik deze nacht op met poes Pepe. Ze heeft pijnstilling van mij gekregen en leek toen rustiger te worden en bleef stilletjes bij mij liggen. Ik heb naast haar gezeten als geruststelling. Ik ben gebroken en het grijpt me enorm naar de keel, dit alles!
Ik heb haar vanmorgen zonder afspraak meegenomen omdat ze toch gezien moet worden…ik kan en mag haar niet zoveel pijn laten lijden. Ze lag al abnormaal veel te slapen en zonderde zich meer af dan anders maar ik dacht…ze is al oud en slaapt daarom meer. Gisteren bespeurde ik dat ze ademhalingsmoeilijkheden had en zich languit strekte onder een lage stoel waar ze vreemde korte samentrekkingen had bij het ademen. Ik haalde haar eronder vandaan en bracht haar naar de keuken, sprak haar lief toe en ze leek weer bij te trekken. Waarschijnlijk heeft ze toen al pijn gehad. Deze ochtend liep ze moeizaam en ik was alert op haar houding, ze wilde niet op haar rechter achterhand steunen maar aan haar pootje of heup leek het niet te liggen, ik vermoed dat ze rechts iets heeft en haar buik onderzocht moet worden door de deskundige handen van John. Zij voelen zoveel meer door hun ervaring dan wij.
Toch heb ik er geen goed gevoel over, ook het donkere beslag op het midden van haar tong wijst naar het orgaan lever… en die zit rechts !
Maar laat ik ‘t aan John’s diagnose overlaten.

Deze dag was al spannend maar nu is hij extra beladen en ik ben echt aan rust toe!

poezenvrouwtje schreef :

Heftige tijden in huis van Poezenvrouwtje…

Even weet ik ‘t niet meer, zoveel wat er op mij afkomt in korte tijd, heftig !
Afgelopen nacht amper geslapen door geschreeuw van poes Pepe op de benedenverdieping.
Ze had duidelijk veel pijn die in scheuten leken te komen door haar kreten die mij als een mes in mijn ziel sneden.
Meteen uit bed en naar haar toe…
Vanmorgen het extra reismandje uit de garage gehaald om haar mee te nemen naar John, Pepe moet echt onderzocht worden.
wat een toestand, wat gebeurt er toch allemaal, de ene na de andere lieveling lijkt ziek te worden, ik schoot vol en heb mijn tranenstroom de loop laten gaan. Heb ik ‘t ene gehad krijg ik het andere erachter aan…
Ik hou mijn hart vast voor de uitslag want ze ademt ook heel moeizaam en schokkerig. Eten deed ze nog amper en slapen heel de dag door. letargisch is het juiste woord voor zoals ik haar gisteren zag liggen.

Toch maar weer een gebedje en kaarsje opgestoken, alleen Onze Lieve Heer weet de uitslag al, wat zal de boodschap zijn …

Gelukkig mocht ik haar zonder afspraak daar laten voor onderzoek.