Onderwerp:

Behalve een geschoren buikje en nog enkele draadjes, is Aura helemaal terug haar gewoonlijke ondernemende zelf. De draadjes die verteren vanzelf, dat neemt evenwel niet weg dat Aura er zelf al enkele heeft uit weggeknabbeld.

Ze heeft wel, een paar weken intussen toch al, jeuk aan haar linkeroor en schudden met haar kopje. De DA zag evenwel geen oormijten.
Omdat er eigenlijk geen verbetering in deze verschijnselen lijkt te komen, heb ik het www geraadpleegd en daar blijken deze verschijnen tóch te wijzen op oormijt. Jeuk aan de kin hoort trouwens ook tot de verschijnselen en daar heeft Irina dan weer af en toe last van. Dat is dan waarschijnlijk de bron van besmetting.

Behandeling is drupjes in de nek met een antiparasitair middel. Gelukkig heb ik dat nog in huis.
Toediening ging vlot, behalve bij Aura iets moeilijker, die was nog niet vergeten dat ze dat voor haar reis vanuit Spanje ook al eens gehad had. Zij was als laatste aan de beurt en rook intussen letterlijk en figuurlijk onraad, want het oplosmiddel isopropanol is ook voor tweebenen duidelijk te ruiken.

De echte uitdaging komt volgende maand, want toediening moet 1x herhaald worden.

Oei…oormijt is wel erg besmettelijk, heb je nu de rest ook moeten behandelen? Gelukkig ben je een oplettende poezenmoeder en heb je t vlug gesignaleerd.
Betekend het dat je nu met handschoenen de herhaling moet gaan doen Marleen? Of kun je haar vangen in een reismandje en door haar tegen de wand te drukken ‘t toedienen door de openingen van het mandje heen?

Ja eenmaal een nare ervaring..dan hebben ze een geheugen als een olifant.
Maar dat gaat jou vast wel lukken!

Inmiddels ben ik weer “boven Jan” en online, dankjewel dat je het forum voor mij hebt willen managen tijdens mijn herstel.
Zo fijn als je iemand hebt die je kunt vertrouwen en met een gerust hart alles kan toevertrouwen .

Graag gedaan, Petra . Gelukkig ben je weer beter.

Van de jeuk en het schudden lijken de poezels verlost te zijn, dus mogen we ervan uitgaan dat het inderdaad oormijt was.

Op dit ogenblik staan hier 2 hoge bibliotheekkasten, en er is een bijhorende ladder bij. Die kasten en ladder zijn op maat gemaakt. Ik wil nog een 3e kast laten bijmaken, een bureaukast, bij dezelfde schrijnwerker, waar ook mijn pc in past.
Wat er nu staat is een Ivar opbergrek waar bovenaan een mand staat, waar zowel Irina als Aura gebruik van maken. De nieuwe kast zou te hoog komen om nog een mand op te zetten, maar kan in principe van een vak voorzien worden waar de mand in past.

Eerst had ik het plan opgevat om met uitstekende plankjes een soort trap vooraan te maken (de kast wordt zo’n 250 cm breed), maar dat bleek heel moeilijk te verwezenlijken qua afwerking.
Ik wist niet of de poezels die ladder wel zouden gaan gebruiken. Ze stond tussen de muur en de kast, omdat ze anders enigszins in de weg staat.

Met snoepjes zijn vooral Kareltje en Aura wel aan te porren om iets nieuws te proberen. Omdat de traptreden nogal glad bleken te zijn, heb ik zelfklevende antislip bevestigd en verliepen de oefensessies vlot. Alletwee lopen ze nu vlot naar boven en terug naar beneden.

Irina, die graag zowel op haar gemak wil zijn voor nieuwe dingen, maar ook eigenzinnig is, kreeg een aparte oefensessie. Ze wilde niet op de trap. Haar poot reikte net tot aan de 4e trede om daar het snoepje af te pakken en daar bleef het bij.
Tot ’s avonds, dan ging hare majesteit gezwind de ladder op om daarboven eens een kijkje te nemen en kwam ze daarna even gezwind terug naar beneden.

Ik kan dus met een gerust hart de nieuwe kast bestellen.

Wat een leuk bericht, goed dat je met ze oefent om de trap op te gaan. Tja zo zie je maar…elke kat heeft zijn eigen karakter en dus ook een eigen manier om iets nieuws “eigen te maken” of te overwinnen. Mooi idee hoor..die kattenkwaad. Leuk dat ze zelf ook initiatief ondernemen om iets deze uitdaging aan te gaan.

Fijn te lezen dat de oormijt verleden tijd is. Goede observatie en constatering dus! Good job Marleen!
Heb je toch maar mooi gefixt.

Ben benieuwd hoe de kasten gaan worden met jouw werkplek erin verwerkt en de poezels hun stekjes bovenop het hoogste punt. Fotootjes…ja ..dat gaat fotootjes schieten worden want wij zijn hartstikke neiuwsgierig ..dat begrijp je natuurlijk wel!

Hier zijn foto’s en een mini-filmpje van Aura en Kareltje op de ladder. Ze gaan af en toe vanzelf naar boven, ze geloven nog in de Sint en denken dat snoepjes ook wel uit de hemel komen vallen. Maar als ik op de ladder heb gestaan, móeten ze er ook op klimmen en de eerste boven heeft prijs 😉 .