Onderwerp:

Oh lieve Marleen, Sorry, sorry sorry

Na het laten inslapen van Tiamo en kort daarna Pepe ben ik zo ontzettend van slag geweest dat ik een tijd lang niet meer op ‘t forum ben geweest.
Ik steek de hand in eigen boezem en bied oprecht mijn excuses aan. 
Alle poezels zijn hier heel erg ziek geweest nadien en ik had de puf er niet voor om iets leuks te plaatsen.

Ik ga de webmaster meteen op de hoogte stellen met een mail. Heel het menu onder de kop is ook verdwenen zie ik nu pas.
Hij moet dat beter controleren na het herstellen van een verlopen certificaat. 
Dit is niet oke…

Mooie meubeltjes heb je trouwens , ook je filmpje van het nieuwe huis …erg mooi de details die ik kan zien. 
Die twee zijn echt in een paleisje terecht gekomen. 
Ik ga ermee aan de slag.
Ben ook de smileys kwijt zie ik nu of staan die onder een onbekend knopje , zo wennen die nieuwe veranderingen. 

Goed dat je mij hebt getipt… (ah…ik heb de smileys gevonden zoals je ziet)

Gelukkig zijn de problemen opgelost.

Jammer dat er wat huiselijk achtergrondlawaai is. De akoestiek laat nog wat te wensen over.

Oh geweldig dit tweetal. Zie die staartjes .. ze gaan bij a synchroon heen en weer en die geluidjes... 

wat ziet je nieuwe woning er mooi en strak uit Marleen. Wat een genot zal t zijn om er te mogen zijn! 

Irina en Kareltje hebben t maar getroffen en zijn met hun poezensnoetjes in de ( room-) boter gevallen ! 

 

Het verhaal van Aura begint in het begin van dit jaar en heeft eigenlijk heel weinig met haar te maken. Waar Guido toen werkte liep een zwarte poes rond. Ze kwam dagelijks langs om haar buikje vol te eten en van de warmte te genieten. Een aanhankelijk beestje dat ook graag op schoot lag. Het was niet helemaal duidelijk waar ze vandaan kwam.
Zoals enigszins te verwachten viel, werd ze dikker en niet alleen van het eten. Omdat ze ook vaak buiten zat, had ze een 'date' gehad met een kater die niet zonder gevolgen was.
Toen zei ik dat als een een lapjeskat bij haar kroost zou zitten, dat ik die toch graag zou willen hebben.
De zwarte poes bleek toch ergens te horen, ze werd daar binnengehaald met haar kittens als ze bevallen was, en zorgde kennelijk goed voor haar 4 zwarte pluizebolletjes, die overigens alle vier snel een thuis vonden.
Tot daar einde verhaal, dacht ik.

Natuurlijk heb ik het bovenstaande niet geschreven omdat het verhaal ten einde is. Maar ook omdat ik popel om verder te vertellen.
Vorige week was ik jarig en 'lapjeskat' kwam weer ter sprake. Toen zei Guido dat hij uit het nestje van de zwarte poes wel een lapjeskitten zou hebben meegebracht, want dat er eigenlijk nog wel een katje bij mocht komen.

Ergens in Spanje is er zo'n beetje hetzelfde gebeurd als met de zwarte poes op Guido's werk. Deze poes werd Ada genoemd en kreeg 5 kittens. Ze kwam tercht bij de Arca organisatie, waar ook Irina en Kareltje vandaan komen.
Want natuurlijk ging ik op zoek naar een lapjeskat. Toen Irina en Kareltje naar hier kwamen, waren er geen geschikte lapjeskatten bij Arca. En omdat op dit ogenblik die c*****gekte schijnbaar is weggeëbd, zijn er ook weer meer kittens en katten beschikbaar.


Heb je Aura al ontdekt?
De andere kittens heten Aria, Aurora en Alan. Van het 5e kitten en Ada vind ik geen gegevens terug, dus ik veronderstel dat ze al geadopteerd zijn.