Onderwerp:

De zwarte schoonheid is Irina, de rode deugniet is Kareltje.
Kareltje moet nog geholpen worden, omdat hij daar nog te jong voor is. Maar ik heb mijn dierenarts er al over aangesproken, en hij wil het wel hier thuis komen doen. Ik wil er liefst niet te lang mee wachten, en het is dan wel zo fijn dat Kareltje hier thuis kan blijven. Het is ook een ingreep van niks.

Het tweetal komt uit verschillende opvanggezinnen. Ze zijn allebei nog jong, dus duimen maar dat ze het met elkaar gaan kunnen vinden.
Voor zover ik kan beoordelen, is het een hele organisatie. De poezels worden in verschillende gezinnen opgevangen. Iets wat - voor zo ver ik weet - ook hier gedaan wordt. Er kan beter beoordeeld worden hoe hun gedrag is naar mens, soortgenootjes en evt honden.
Ze worden voorgesteld op het grote gezichtenboek en dan kan je via messenger reageren. Verdere kontakten gebeuren via de whatsaap. Eens per maand wordt een reis gepland, waarbij alle adoptiedieren naar Nederland worden gebracht. Deze maand zijn het zo'n 25 poezels, die met een busje vanuit Spanje tot hier gebracht worden. Een rit van 1600 km! Vrijdag wordt er vertrokken, zaterdagmorgen komen ze aan.
E.e.a. wordt nogal strak georganiseerd, om persoonlijk kontakt zo beperkt mogelijk te houden. Wat natuurlijk jammer is, want het zou toch fijn zijn, mocht je enkele woorden kunnen wisselen met andere adoptanten. Gelukkig wordt dit een essentiele reis beschouwd omdat het over het welzijn van dieren gaat.

Overigens kost het per poezel 150 euro, alles inbegrepen. Dat is ongeveer hetzelfde als wat wij hier moeten betalen voor een asielpoezel. Ik wil geen raspoezels meer, omdat andere poezels ook mooi zijn en er is veel meer kans dat ze gezonder zijn en langer leven.

Goh ik lees je verhaal over de reis. Prachtig dat je een vertrouwde organisatie hebt gevonden. Hier in NL worden de gewone katjes zonder stamboom voor 400,00 euro verkocht door Corona zijn alle asiels en noodopvangen leeg!

Ik hou mijn hart vast als straks deze vaak impuls-aankopen toch niet meer zo leuk blijken te zijn en men weer naar t werk moet!!!

Dan zullen er weer vele wegwerp- katjes en -hondjes zijn die gedumpt gaan worden.

Ik begrijp je helemaal dat je een poezel wil die lang deel uit kan gaan maken in t gezin. Steeds afscheid moeten nemen is vreselijk. Wetende dat jij niet over 1 nacht ijs gaat en veel voor-onderzoek doet klinkt dit veelbelovend zoals deze poezels zijn opgevangen en gesocialiseerd ( super belangrijk)

En wat fantastisch dat jouw DA dit thuis komt doen, geweldig, dat kennen wij hier in NL volgens mij nog niet!

Ben zo blij dat je weer op t forum bent.. en zo actief ook meteen, heerlijk om je weer te mogen begroeten met jouw nieuwe verhalen en kijk op t dierenrijk. Het voelt zo vertrouwt.. heb je dan ook enorm gemist, welkom terug lieve poezengezinnetje van Marleen!

Dat we veel ondeugende avonturen en foto’s mogen gaan lezen hier in jullie eigen poezendagboek , ik kan niet wachten !!

Voor Marleen
Voorstel; waarom plaats je hier geen directe link van deze vertrouwde en goed opgezette katten-adoptie die alles zo humaan verzorgen?

Dan hebben lezers een GOED katje dat ze in huis halen voor een redelijke prijs en we steunen deze resque-organisatie
Zo snijdt t mes aan twee kanten en doen we er meteen iets goeds mee i.p.v. dat kittens veel te jong verkocht worden en ze als verdien-model gebruikt worden. Laat t dan maar bij een goed opgezette instantie terecht komen...toch!

Dus plaats de link van deze vertrouwde resque , en als mensen jouw verhaal lezen dan weten ze meteen dat t goed zit 😻

Katjes ARCA ter adoptie, daar vind je ze in het grote gezichtenboek, ook wel feesboek.
Ik ben geen fan van de website met de blauwe F en zit er onder een schuilnaam. (Vandaar geen rechtstreekse link.)
Maar soms is het dus wel een handig instrument.

Mijn dierenarts is een uitzondering om thuis operaties te doen, maar hij heeft wel oren naar de onrust die het uit huis verplaatsen van poezels met zich meebrengt. Zeker zo vroeg omdat de poezels hier nog niet lang gaan zijn, de verhuis vanuit Spanje is ook niet op 1-2-3 verteerd.

Toen Abby hier nog was, had ze een abces hoog achter haar voorpoot, tegen de romp aan. De wonde genas niet, altijd opnieuw kwam er etter in, en ging dan terug open. Omdat zij zo'n schrikkemie was, heeft hij dat toen ook hier thuis geopereerd. Het was iets van niets, het duurde langer om de verdoving te doen werken, dan te ingreep zelf.
Als alles in alle rust gebeurt (verdoven, operatie zelf en terug wakker worden), heeft het dier er de minste last van.

Ik zie net je handtekening onder je berichtje staan, daar ontbreken je twee adoptie poezels nog in de vermelding.