Onderwerp:

Knoetje: He Spot...mag ik bij jou liggen hier op ‘t hoekje in ‘t zonnetje?
Spotje : Tuurlijk van mij wel ...als je maar niet hier bij mij in de “kattenkop” wil liggen want dat wordt me een beetje te dicht op elkaar.

Zie die 2 nou toch zo samen..schattig toch! Samen met hun snoetjes in de zon en dan genieten maar! Ze zien mij bezig met de rozen in de voortuin en zouden het liefst bij mijn zijn om even rond te snuffelen. Op deze manier zijn ze er toch een beetje bij..al is het glas van ‘t venster de spelbreker.

Dit is het beestje dat Shiye zojuist heerlijk heeft zitten opsmikkelen. Luide knarsgeluidjes bij het kauwen...mensen die sprinkhanen eten zeggen dat ze een “notensmaak” hebben...zo te zien smaakte deze ook goed want zelfs het kopje dat nog over was werd met veel smaak opgegeten. Ze leek het heel lekker te vinden en verdedigde het overgebleven kopje om te voorkomen dat Spotje het te pakken zou krijgen.

Ik had nog niet eerder een sprinkhaan gezien hier op ‘t poezenterras. Ik heb ‘t opgezocht en het is de middelmatige bruine (veld)-sprinkhaan die hier ‘t leven liet en een maaltijd werd. Geen idee of er meer zullen volgen...het was wel leuk om te zien hoe ze erachter aan ving. Viel nog niet mee om hem te pakken te krijgen want dit beestje is toch handiger en kleiner van stuk dan de kikkers die ze hier gewend zijn.
Een leuk vermaak is ‘t wel...

Fijn te zien dat je er nog bent, Spotje

Marleen schreef : Fijn te zien dat je er nog bent, Spotje

Spotje: Oh..ja hoor, ik hoorde al zoiets van vrouwtje. Ze was bezig om fotootjes op ‘t forum te plaatsen en opeens hoorde ik een kreet...meteen snelde ik naar de bank van vrouwtje die een kreet slaakt...dan is er iets aan de hand en moet ik naar haar toe, dat is mijn instinct, ik weet dat er dan iets is en dus ben ik geruststellend naast haar gaan liggen. Er biggelde een traan over haar wang bij het lezen van een berichtje en ze aaide mij zachtjes toen ze vertelde dat poesje Luna is gaan “Hemelen”.

Wij Poezels weten immers allemaal wat dat is , dat “ is gaan Hemelen”. Als vrouwtje dat zegt betekent het dat die ziel de aarde heeft verlaten. Ik weet dat ik daar ook niet ver vandaan ben geweest. Ik schreeuwde dag en nacht...vrouwtje heeft er werkelijk alles aan gedaan om erachter te komen wat het veroorzaakte en alles uit de kast getrokken om mij beter te maken..en weet je wat...het is haar gelukt. Nachten lang als ik haar weer wakker schreeuwde hebben we gebeden, wij samen...vrouwtje en ikke...en uiteindelijk ben ik ervan genezen, ik ben er gewoon nog,
Vrouwtje heeft er nooit in geloofd dat mijn schreeuwen een vorm van Dementie bij katten is...er was gewoon een heleboel aan de hand met mij en dat veroorzaakte pijn , honger en onrust in mijn lijf...maar in mijn bovenkamertje is alles nog prima in orde hoor.

Inmiddels functioneer ik weer en ben ik helemaal de “oude Spotje” . Even was ik bang dat ik mijn privileges...welke ik door mijn ziekteperiode had verkregen en opgebouwd weer in zou moeten leveren..maar vrouwtje vond het eigenlijk wel fijn dat ik bij haar sliep. Ik heb haar zelfs een keer van iets kunnen behoeden maar dat is een lang verhaal. zodoende reageer ik meteen als er iets met mijn vrouwtje aan de hand is, ik pik haar emotie en energie meteen op en reageer direct door naar haar toe te gaan !

En ja...ik ben blij dat ik er nog ben, ik ben vrouwtjes “schaduw” zoals ze dat zo mooi verwoord en tegen mij zegt. Waar vrouwtje is ...daar is Spotje ook!
Het was nog niet mijn tijd om de aarde te verlaten...veels te vroeg!
Ik tel net als ons vrouwtje elke dag mijn zegeningen en zeg dank voor alles en dat ik in dit huis van Poezenvrouwtje mag wonen. Wat wil je als poezel nog meer...het ontbreekt ons werkelijk aan niets! Alles wat ons hartje begeert is er... ik hoorde iemand eens zeggen, het is hier een Poezenparadijs..en ja, dat is ook zo en wij mogen daarvan genieten, dus hoop ik hier nog lang te mogen zijn.

Fijn dat je terug bent lieve Poezen-Petemoei van mij en poesje Knoetje.
Heel veel lieve warme knuffeltjes van je poezen-petekind Spotje.