En? Want ik begin mij ongerust te maken over Spotje.
Even een update, de slechtste dagen en ontwikkelingen zijn nu voorbij, Spotje moet a.s. vrijdag nog wel voor een 2e keer onder narcose om de oorzaak te zoeken, dit na een 2 weekse brede Antibioticakuur om het vele ontstekingsvocht weg te krijgen zodat hij met de “scopie” kan kijken wat er zich afspeelt in die neus.
Verwacht werd dat de Poliep in haar gehoorgang terug was gekomen en dus werd daar het eerst op gezocht maar de Otoscopie liet alleen zien dat door de heftige langdurige ontstekingen van 2 jaar geleden haar beide trommelvliezen volledig hebben vernield en Spotje dus doof is en zal blijven voor haar verdere leven. De gehoorgangen van beide oren zagen er mooi uit en dus besloot John om de keel te bekijken.
De Tracheoscopy leverde ook daar geen bijzonderheden op.
Narcose verlengt om nog even de neusgaten te bekijken en daar stuitte hij na een moeizame doorgang in het nauwe neuskanaal van Spotjes platte snoetje, op een ondoordringbare massa ontstekingsvocht die het zicht belemmerde en verder verloop van de operatie blokkeerde.
Daar het toch al een veel uitgebreidere narcose was geworden heeft John besloten mij in alle rust uitgebreid op de hoogte te brengen van zijn constatering en aangeraden om Spotje na 2 wkn met een breed spectrum van Antibiotica terug te laten komen voor een 2e scopie van de neus.
Waar komt dat ontstekingsvocht vandaan, waarom slikt Spotje zo moeilijk en eet ze nog amper.
Het kan zijn dat de ontsteking in de neus zit of dat de ontsteking in het middenoor zit waar hij ondanks de toch al kapotte trommelvliezen met de Otoscopie niet kan komen want daarna moet hij een bocht maken en dat kan niet… mocht hier de oorzaak zitten dan moet er vanaf buiten de schedel in de nek een doorgang gemaakt worden naar het middenoor om te kunnen zien wat daar gaande is of groeit. Op deze beschreven wijze kan dan medisch ingegrepen worden.
Daar dit een heftige operatie is met WEDEROM een narcose in korte tijd heeft John na overleg met mij eerst besloten om in de neus te kijken en hij (gokt) of liever gezegd hoopt erop dat de oorPoliep zich misschien nu heet ontwikkelt in een neusPoliep. Deze is dan meteen bij constatering te grijpen en te verwijderen.
Vandaar de nieuwe afspraak voor

Spotje op a.s. Vrijdag 6 augustus .
Toen Spotje door mij werd opgehaald was ze nog amper uit de narcose. John weet dat ik ervaring heb en heeft mij haar toch toevertrouwd ondanks dat Spotje nog niet helemaal bij was. Hij weet hoe belangrijk zij voor mij is, dat Spotje mijn steun en toeverlaat is, altijd bij mij slaapt , met mij buiten in de tuin is, meewandelt door het huis met dagelijkse klusje als mijn schaduw naast mij loopt. Hij gaat er dan ook echt alles aan doen om haar in orde te krijgen.
Hier ligt Spotje na haar thuiskomst even op het Poezenterras waar ze met mijn ondersteuning naartoe is gewankeld.
Ik heb haar temperatuur goed in de gaten gehouden hoor! Dus geen zorg dat ze het te koud zou hebben, het was immers een warme dag.
De dagen erna zijn moeizaam gegaan, ze heeft veel last gehad van de lange narcose, koos voor mijn slaapkamer en haar “Spotjes domein” op de bovenverdieping. Dagenlang heeft ze alleen maar boven geleefd. Nu gaat het weer beter en komt ze naar beneden.
Communiceren doen we vanaf nu Telepathisch.
Spannend is het nog wel want we zijn er nog niet!
Ik heb ‘t erg moeilijk gehad en veel gehuild, mijn lijf stond op z’n kop.
Eerst Tiamo’s afscheid, tussendoor Sheva met haar tumor die verwijderd moest worden. Toen ook nog Shiye die opeens niet meer wilde eten en het uitschreeuwde van de pijn in haar bek en waar een kies bij getrokken is met de nodige hechtingen omdat het zo diep schoongemaakt moest worden door de heftige ontsteking in haar kaak. En nu ook nog mijn allergrootste steun en toeverlaat die mij door een heel zware en moeilijke periode met mijn vaders ziekte heeft geholpen. Nu moet en wil ik er voor haar zijn!!