Onderwerp:

Ah gelukkig maar he ogen vind ik altijd wel eng als daar iets mis mee is ,
Maar gelukkig het valt mee. voor trigger

louisse schreef : Ah gelukkig maar he ogen vind ik altijd wel eng als daar iets mis mee is ,
Maar gelukkig het valt mee. voor trigger

Ja hoor, Louisse... het is goed gekomen... even dacht ik “ als dat maar niet weer een bezoekje aan de DA gaat worden”
Maar aan de andere kant; Trigger heeft maar een paar ogen en daar moet je zuinig op zijn, was t de volgende dag niet beter dan was ik wel met hem gegaan!

Mijn allerliefste kater, ja die beer van een kater , de zwarte met die mooie lieve grote amberkleurige ogen. Hij is zoooo ontzettend bang van ‘t vuurwerk en er worden hier echt kanonslagen afgevuurd. Heel de avond door is het al aan de gang. Soms gaat het er zo hard aan toe dat de grond onder ons dendert, zelfs het huis trilt zo nu en dan, niet normaal dit. Soms maak ik me een beetje zorgen om de ruiten in de sponningen. Als zo’n enorme druk van zo’n knal niet weg kan tussen de woningen...wat dan? Als dat maar goed gaat.

Trigger heeft zich verstopt en laat zich niet meer zien. Hij is zo geschrokken..de lieverd. Heb echt met de dieren te doen in deze dagen. Het enige dat ik kan doen is zo lang mogelijk bij ze te blijven. Sheva kroop net al op mijn schoot. Ik probeer rustig te blijven en aai haar niet omdat aaien een bevestiging voor haar is voor haar angst. Ze ligt gewoon op schoot en heeft zich helemaal opgekruld tot een bolletje. En het ergste moet nog komen om 00.00 uur.

Was ik zenzy kwijt bij het naar bed gaan ,had zij zich verstopt achter de lamellen en zat op haar gemak naar het vuurwerk te kijken.
Gek beest

louisse schreef : Was ik zenzy kwijt bij het naar bed gaan ,had zij zich verstopt achter de lamellen en zat op haar gemak naar het vuurwerk te kijken.
Gek beest

Hi hi..nou ja ...daar zit dus wel een verschil tussen deze twee!
Toutie is helemaal niet zo dol op vuurwerk, zeker niet die Granaatklappers van gisteravond.
Had ik ‘m eindelijk rustig tegen mij aan liggen, schoten we alletwee bijna een halve meter van de bank omhoog door de schrik van de knal.
Ook mij verraste dit ! Maar ‘t ging ook zo hard eraan toe...volgens mij is ‘t einde zoek en zoekt de mens steeds meer het extreme op.
Ben blij dat het vandaag stuk rustiger is...hoewel er toch nog flink wat afgestoken wordt hoor!
Ik zal ‘t niet missen en onze dieren ook niet is mijn vermoeden.

Ik wens je een gezond 2020 toe Louisse , ook voor Mike en de hondjes en poezels , dat ‘t een mooi en vruchtbaar jaar mag zijn.