Onderwerp:

En...ze hebben dezelfde streken van elkaar geleerd!!
Zooo leuk

Ha..ha die Toutie, zie ‘m zitten op z’n uitkijkpost, hij denkt dadelijk hoog en droog te zitten maar deze felle regenbuien zullen door het zonnedoek heen druppen. De arme schat..hij weet niet dat ik met onweer en bliksem alle poesjes binnen wil hebben. Dat is met bliksem echt een pre!

Malle Zatou...zit ik binnen aan de telefoon, de keukendeur naar ‘t poezenterras staat open en de Persjes zijn buiten op een enkeling na. Midden in mijn gesprek zie ik Toutie binnen komen met grote passen en iets in zijn bek. Hij stopt in ‘t midden van de keukenvloer en ik zie iets spartelen in zijn bek...een paar lange kikker-poten steken uit zijn bekkie en spartelen in ‘t rond. Degene aan de telefoon kan meegenieten door mijn spontane op hetgeen ik waarneem op dat moment....ik vergat mijn gesprek en sprak Toutie toe... legde de telefoon met open verbinding neer op de bank en snelde naar de keuken...Toutie keek mij verbaast aan en liet van schrik zijn spartelende prooi los...deze sprong versneld richting waterfontein en keukendeur. Nog voor bij in het waterfontein van de Persjes kon duiken...zag er waarschijnlijk herkenbaar uit en ook vertrouwd voor het geschrokken wezentje, had ik hem al te pakken. Ik voel nog steeds zijn koude gladde lijfje nu ik dit schrijf, hij haalde versneld adem en was wat van slag...eerst tussen de tanden van Toutie en nu in handen van een mens die voor hem of haar een reus lijkt te zijn. Wat een belevenis op maandag. Even snel checken of het hem goed gaat en geen verwondingen heeft..dan met een grote boog over de glazen afzetting op de bloembak, met een plons zijn vrijheid tegemoet. En ja hoor ik zie hem nog wat schoolslagen maken waarna hij verdwijnt onder een groot lelieblad . Vlug weer naar binnen , handen wassen en terug naar mijn gesprekspartner die alles met een glimlach heeft kunnen volgen. Ik heb straks wat te vertellen hier ...klonk het aan de andere kant van de lijn...komt dat vaker voor dat de katjes bij jou wat naar binnen brengen? Al gniffelend antwoord ik dat dit inderdaad al vaker een verrassing is geweest. Tja met 10 stuks loop je dat risico nu eenmaal. Grappig hoor die kleine witte ondeugd..alleen was ik hem dit maal te snel af. Een ding heeft hij wel geleerd...hij bijt zijn prooi nu niet meteen dood...als ik geen spelbreker zou zijn geweest dan had hij er even mee kunnen spelen. Ach de schat, hij deed ‘t zo goed.

Het was zo onbestendig vandaag dat zelfs de poesje Spotje en Toutie binnen moesten blijven. Zij zijn degene die ik ‘s avonds echt binnen MOET halen anders blijven ze er overnachten. Vandaag koos Toutie er zelf voor om het in huis wat hogerop te zoeken. Deze klimpaal maakt al jaren onderdeel van deze woonkamer uit. Dat hij hem nu pas heeft ontdekt was ook voor mij een verrassing. Hij heeft er nooit aandacht aan besteed en ik keek er dan ook vanop dat hij er plots in lag te slapen. Het doet me deugd dit te zien. Wie weet heeft hij zijn vaste stekje gevonden en zullen we Zatou er vaker terug vinden.

Poezenvrouwtje zegt: Wat een weer, zoveel harde windvlagen, de grote poezenklimpaal heb ik zelfs in de kamer gezet want die schoof van links naar rechts over ‘t poezenterras heen en weer. Ondanks de hoge glasafscheiding. Ook heb ik ‘t zonnedoek ingerold en stevig vastgesjord zodat het geen wind kan vangen. En als zelfs kater Toutie binnen blijft ..nou dat wil heel wat zeggen. Die is zelfs als te regent nog buiten aan ‘t schuilen om maar niet naar binnen te hoeven.